Χρόνια προστατίτιδα

Συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας

Η προστατίτιδα αυτής της κατηγορίας είναι σπάνια και εμφανίζεται στο 10% περίπου όλων των περιπτώσεων προστατίτιδας. Συζητείται το ερώτημα εάν άτυπα παθογόνα όπως το Ureaplasma urealiticum μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή του προστάτη. Μπορούν να υπάρχουν στο σώμα ενός άνδρα χωρίς να προκαλούν σημάδια φλεγμονής ή ενόχλησης.

Αιτίες χρόνιας προστατίτιδας

Τα αίτια της χρόνιας προστατίτιδας είναι ουσιαστικά παρόμοια με τα αίτια της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μικροοργανισμοί εισέρχονται στον προστάτη μέσω της ουρήθρας - ως αποτέλεσμα της αντίστροφης ροής των ούρων στους αγωγούς του προστάτη (ενδοπροστατική αντίστροφη ροή ούρων).

Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ανεπαρκούς θεραπείας ή σύντομης θεραπείας της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας.

Συμπτώματα

  • Ενόχληση ή πόνος – στο περίνεο, κάτω κοιλιακή χώρα, βουβωνική χώρα, όσχεο, πέος, κατά την εκσπερμάτιση
  • Αλλαγές στην ούρηση – δυσκολία στην ούρηση, συχνοουρία σε μικρές μερίδες, αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης.

Ο ασθενής μπορεί να παραπονιέται για μια σειρά συμπτωμάτων ή για κάθε μεμονωμένο σύμπτωμα. Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος είναι άτυπη (ή ασήμαντη).

Σπουδαίος:

Πολλοί άνδρες συνδέουν τη στυτική δυσλειτουργία με την προστατίτιδα. Αυτό συχνά ενθαρρύνεται από μη επαγγελματικές δημοσιεύσεις στα μέσα ενημέρωσης και διαφημίσεις για αμφίβολα φάρμακα. Το γεγονός ότι μια στύση μπορεί να επιμείνει ακόμη και με πλήρη αφαίρεση του προστάτη (λόγω της παρουσίας κακοήθους όγκου του οργάνου) υποδηλώνει ότι η ίδια δεν παίζει κανένα ρόλο στη διατήρηση της στύσης.

Σύμφωνα με πολλούς καταξιωμένους ουρολόγους, η στυτική δυσλειτουργία σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα προκαλείται από ψυχογενή και νευρωτικά προβλήματα.

διάγνωση

Το ερωτηματολόγιο NIH-CPSI χρησιμοποιείται για την αρχική αξιολόγηση - τον Δείκτη Συμπτωμάτων Χρόνιας Προστατίτιδας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντικειμενοποίηση των παραπόνων του ασθενούς.

Η τυπική μέθοδος για τη διάγνωση της προστατίτιδας είναι η εκτέλεση μιας δοκιμής Meares-Stamey 4 φλιτζανιών. Πρόκειται για μια μικροσκοπική και βακτηριολογική εξέταση δειγμάτων ούρων από διάφορα σημεία του ουρογεννητικού συστήματος και εκκρίσεων του προστάτη. Ωστόσο, η μέθοδος δειγματοληψίας 4 υαλοπινάκων είναι αρκετά εντάσεως εργασίας και επί του παρόντος χρησιμοποιούνται πιο συχνά τροποποιήσεις των δειγμάτων Meares-Stamey: δείγμα 3 υαλοπινάκων ή 2 γυαλιού. Μια πιθανή εναλλακτική είναι να υποβληθεί το εκσπερμάτισμα (σπερματοζωάριο) σε μικροσκοπική και βακτηριολογική εξέταση, αφού το εκσπερμάτισμα αποτελείται εν μέρει (τουλάχιστον το 1/3) από προστατική έκκριση. Αυτή η μέθοδος είναι πιο άνετη για τους ασθενείς, ειδικά εάν αρνούνται κατηγορηματικά την ορθική εξέταση ή το διαγνωστικό μασάζ του προστάτη για τη λήψη προστατικής έκκρισης. Ωστόσο, η δωρεά εκσπερμάτισης έχει χαμηλότερο περιεχόμενο πληροφοριών και χαμηλότερη αξιοπιστία σε σύγκριση με ένα δείγμα 3 ή 2 ποτηριών.

Η υποβολή της εκσπερμάτισης για βακτηριολογική εξέταση αποτελεί μέρος του διαγνωστικού αλγόριθμου για λοιμώξεις των ανδρικών γεννητικών οργάνων και κατά την εξέταση ενός άνδρα για υπογονιμότητα.

Τα αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων (γενική εξέταση ούρων, γενική εξέταση αίματος, βιοχημική εξέταση αίματος, σπερμογράφημα και άλλες γενικές κλινικές εξετάσεις) στη χρόνια προστατίτιδα δεν είναι ενημερωτικά. Πιθανότατα αυτά τα τεστ θα δείξουν «φυσιολογικό».

Κατά τη διάρκεια μιας ορθικής εξέτασης σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα, δεν παρατηρούνται πάντα αλλαγές που υποδεικνύουν φλεγμονώδη διαδικασία στον προστάτη. Δηλαδή, είναι αδύνατο να βασιστείτε στο αποτέλεσμα μιας ορθικής εξέτασης κατά τη διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας.

Το ίδιο ισχύει και για τη διάγνωση με υπερήχους: είναι λάθος η διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας με βάση μόνο τα δεδομένα υπερήχων.Η Ευρωπαϊκή και Αμερικανική Ένωση Ουρολογίας δεν συνιστά το υπερηχογράφημα για τη διάγνωση της προστατίτιδας. Η μέθοδος εκτέλεσης σε αυτή την περίπτωση δεν έχει σημασία - διακοιλιακή (μέσω του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος - κάτω κοιλιακή χώρα) ή διορθική (TRUS - μέσω του ορθού). Είναι λάθος να γράφετε "χρόνια προστατίτιδα", "υπερηχογραφικά σημάδια χρόνιας προστατίτιδας", "σημεία συμφορητικής προστατίτιδας" στο τέλος μιας υπερηχογραφικής εξέτασης. Το δικαίωμα να κάνει αυτή τη διάγνωση ανήκει αποκλειστικά σε έναν ουρολόγο, ο οποίος την κάνει βάσει καταγγελιών , το ιστορικό, οι εργαστηριακές εξετάσεις και – μόνο μετά – το υπερηχογράφημα καθορίζει.

Το πιο κοινό υπερηχογραφικό σημάδι με το οποίο τίθεται η διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας είναι οι λεγόμενες διάχυτες αλλαγές στον προστάτη, οι οποίες συνοδεύονται από φλεγμονώδη διαδικασία ή άλλες αλλαγές στο παρέγχυμα του προστάτη. Αυτός είναι ένας τύπος ινωτικής διαδικασίας κατά την οποία το φυσιολογικό παρέγχυμα του προστάτη αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό. ΩστόσοΔεν υπάρχει σχέση μεταξύ του αριθμού των ινωδών αλλαγών στον προστάτη και της παρουσίας συμπτωμάτων. Με την ηλικία, η πιθανότητα εμφάνισης τέτοιων "ουλών" στο όργανο αυξάνεται, αλλά ένας άνδρας μπορεί να ζήσει ολόκληρη τη ζωή του χωρίς να αισθάνεται ενόχληση στο περίνεο ή στην ηβική περιοχή. Ωστόσο, μόλις εντοπιστούν αυτές οι αλλαγές στον υπέρηχο, ορισμένοι "ειδικοί" διάγνωση προστατίτιδας. Και μερικοί άντρες θα νιώσουν ότι είναι πραγματικά σοβαρά άρρωστοι, θα αρχίσουν να ακούνε τον εαυτό τους και θα αισθανθούν όλα τα συμπτώματα που περιγράφονται στο Διαδίκτυο.

Σε πολλούς άνδρες άνω των 30 ετών, διάχυτες αλλαγές στον προστάτη μπορούν να ανιχνευθούν με υπερηχογράφημα. Ωστόσο, η ινωτική διαδικασία δεν υποδηλώνει την παρουσία προστατίτιδας.

Η διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας γίνεται με βάση τον αποκλεισμό άλλων ασθενειών του ουρογεννητικού συστήματος - κυρίως ουρηθρίτιδα, υπερπλασία του προστάτη, στένωση ουρήθρας, νευρογενείς διαταραχές της ούρησης, καρκίνο του προστάτη, καρκίνο της ουροδόχου κύστης.

Με βάση τα αποτελέσματα μιας εξέτασης ρουτίνας δεν υπάρχει συγκεκριμένη εικόνα χρόνιας προστατίτιδας.

Θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας

Τα αντιβιοτικά από την ομάδα των φθοριοκινολονών είναι τα βέλτιστα αντιμικροβιακά φάρμακα για τη θεραπεία της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας. Η συνιστώμενη διάρκεια αντιβιοτικής θεραπείας είναι 4 έως 6 εβδομάδες. Μια τόσο μακρά πορεία δικαιολογείται από επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν μείωση της πιθανότητας υποτροπής της νόσου.

Για αναγνωρισμένες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ), όπως το Chlamydia trachomatis, συνταγογραφείται ένα μακρολιδικό αντιβιοτικό. Είναι τα πιο αποτελεσματικά.

Υπάρχουν ενδείξεις μειωμένης χαλάρωσης του αυχένα της ουροδόχου κύστης σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα, που οδηγεί σε αντίστροφη ροή ούρων στους προστατικούς πόρους στην ουρήθρα, προκαλώντας φλεγμονή του προστατικού ιστού και πόνο. Για τέτοιους ασθενείς συνιστώνται αναστολείς άλφα.

Κατά τη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, καλό είναι οι ασθενείς να αποφεύγουν δελεαστικές προσφορές για χρήση φυτικών φαρμάκων. Ένα χαρακτηριστικό των συμπληρωμάτων διατροφής και των φυτικών συμπληρωμάτων είναι η αστάθεια των φυτικών συστατικών σε μέρος της ουσίας. μπορεί επίσης να διαφέρουν όταν παρασκευάζονται από τον ίδιο κατασκευαστή. Επιπλέον, τα οφέλη της βοτανοθεραπείας δεν αντέχουν σε κριτική από την άποψη της ιατρικής που βασίζεται σε στοιχεία.

Το μασάζ προστάτη, το οποίο χρησίμευσε ως βάση θεραπείας στα μέσα του 20ου αιώνα, εξακολουθεί να είναι σήμερα ένα σημαντικό εργαλείο για τη διάγνωση της προστατίτιδας, αλλά όχι για τη θεραπεία της, χάρη στις νέες επιστημονικές προσεγγίσεις και την ταξινόμηση Meares-Stamey.Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε το μασάζ προστάτη ως θεραπευτική διαδικασία (το αποτέλεσμα δεν έχει αποδειχθεί).Υπάρχουν ενδείξεις ότι η συχνή εκσπερμάτιση έχει παρόμοιες ιδιότητες με το θεραπευτικό μασάζ προστάτη.

Άλλες μέθοδοι που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές μόνο σε μία ή λίγες μελέτες ή βρίσκονται ακόμη υπό έρευνα περιλαμβάνουν:

  • Εκπαίδευση των μυών του πυελικού εδάφους – ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν την αποτελεσματικότητα συγκεκριμένων ασκήσεων στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της χρόνιας προστατίτιδας και του συνδρόμου χρόνιου πυελικού πόνου.
  • Βελονισμός – ένας μικρός αριθμός μελετών υποδηλώνει όφελος του βελονισμού σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα.
  • θεραπεία εξωσωματικών κρουστικών κυμάτων – βασισμένη στην επίδραση ακουστικών παλμών σημαντικού πλάτους στον συνδετικό και οστικό ιστό, που χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος, που χρησιμοποιείται πρόσφατα στην ουρολογία, η αποτελεσματικότητά της μελετάται επί του παρόντος.
  • Συμπεριφορική θεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη - καθώς η χρόνια προστατίτιδα σχετίζεται με μειωμένη ποιότητα ζωής και ανάπτυξη κατάθλιψης, αυτές οι μέθοδοι μπορούν να βελτιώσουν την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς και να βοηθήσουν στην ανακούφιση ορισμένων συμπτωμάτων της νόσου.

Αξίζει να αναφερθεί ξεχωριστάασυμπτωματική (ασυμπτωματική) χρόνια προστατίτιδα. Η διάγνωση γίνεται συνήθως με βάση τα αποτελέσματα μιας ιστολογικής έκθεσης - μετά από βιοψία του προστάτη ή μετά από χειρουργική θεραπεία του προστάτη. Η συχνότητα ανίχνευσης φλεγμονής στον ιστό του προστάτη κυμαίνεται μεταξύ 44% (σε βιοψία προστάτη) και 98-100% (μετά από χειρουργική θεραπεία του προστάτη). Οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι οι φλεγμονώδεις αλλαγές που εντοπίζονται με αυτόν τον τρόπο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα φυσιολογικό χαρακτηριστικό που σχετίζεται με την ηλικία. Κανείς δεν διαγιγνώσκει συγκεκριμένα αυτή την κατηγορία προστατίτιδας. είναι ένα είδος τυχαίας ανακάλυψης. Δεν απαιτεί θεραπεία και δεν απαιτεί περαιτέρω ενέργειες από την πλευρά του γιατρού ή του ασθενούς.

Πώς αντιμετωπίζεται η χρόνια προστατίτιδα σε εξειδικευμένη κλινική;

Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν εκδοθεί 47 μονογραφίες και έχουν υπερασπιστεί 64 μεταπτυχιακές και διδακτορικές διατριβές με θέμα την προστατίτιδα στη χώρα μας. Για να μην αναφέρουμε τις διάφορες "λαϊκές" δημοσιεύσεις στις οποίες περιγράφονται λεπτομερώς τα αίτια, η διάγνωση και οι διάφορες μέθοδοι θεραπείας της νόσου. Τι σημαίνει αυτό; Το γεγονός ότι το θέμα της προστατίτιδας εγείρει πολλά ερωτήματα και μερικά, δυστυχώς, είναι δεν είναι ακόμη σαφές Υπάρχει μια απάντηση Υπάρχει μια σειρά από σύγχρονα φάρμακα των οποίων η αποτελεσματικότητα έχει αποδειχθεί. Ωστόσο, ο αριθμός των ασθενών που διαγιγνώσκονται με χρόνια προστατίτιδα δεν μειώνεται.

Γι' αυτό οι ουρολόγοι προσπαθούν να έχουν όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα κατά τη διάγνωση και τη θεραπεία της προστατίτιδας. Ερωτούν τον ασθενή λεπτομερώς για σημεία και συμπτώματα, μελετούν τα αποτελέσματα προηγούμενων εξετάσεων και δίνουν προσοχή όχι μόνο στα κλινικά σημεία της νόσου, αλλά και σε άλλες πτυχές της υγείας, συμπεριλαμβανομένης της νευρολογικής και ψυχολογικής κατάστασης του ασθενούς - αφού αυτό μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση χαρακτηριστικών εκδηλώσεων αιτία. Ταυτόχρονα, δεν απαιτούνται περιττές εξετάσεις και μελέτες.